Afgelopen week was ik op Terschelling voor een portie welverdiende rust. Even een weekje ontspannen, maar niet zonder de camera mee te nemen. Kilometers fietsen op het eiland om te zien wat er allemaal is, en af en toe even stoppen om een foto te maken die dan hier weer op de website getoond kan worden.
Terschelling
Terschelling is een van de eilanden in de Waddenzee, de middelste, en heeft 30 kilometer aan strand en 70 kilometer aan fietspaden. Voor fietsers en natuurliefhebbers is er meer dan genoeg ruimte om je te kunnen bewegen.
Je kunt overal op het eiland fietsen huren en dat is ook de meest makkelijke manier van voortbewegen. Al wordt er wel gezegd: “Je hebt de wind minstens 1 keer tegen op een fietstocht”.
West-Terschelling
West-Terschelling geldt als de hoofdplaats van het eiland. Je komt hier aan met de boot vanuit Harlingen of vanaf Vlieland.
In West-Terschelling staat de Brandaris, de vuurtoren die ‘s avonds aangaat, en aangeeft waar het eiland ligt voor de schepen.
Vanaf het uitkijkpunt bij het seinpaalhuis kun je goed over West-Terschelling en het Noordsvaarder Strand kijken. Bij redelijk helder weer zie je Vlieland ook liggen.
De Kom
In de haven van West-Terschelling kun je de ferry van Rederij Doeksen binnen zien komen. De ferry maakt een scherpe bocht voordat hij de haven binnen kan komen. Omdat de monding naar zee maar klein is, komt het schip erg dichtbij langsvaren, wat een erg gaaf gezicht is!
Buitendijks fietspad
Het buitendijks fietspad loopt van West-Terschelling tot Oosterend en omdat het buiten de dijk ligt, heb je een goed zicht op het Wad.
De dijken worden gemaaid door schapen die de vele kilometers gras voor zichzelf hebben.
Ik vind de foto zelf erg grappig omdat het een hele minimalistische foto is.
In sommige hoeken van de dijk zijn plekken waar extra stenen zijn neergelegd, of beplanting is aangebracht zodat dieren daar kunnen verblijven.
Natuurlijk is niet alleen de buitenkant van de dijk interessant. Ook de binnenkant kan bijzondere foto’s opleveren.
Aan de binnenkant van de dijk vindt je naast kleine kernen ook veel grasland met vee.
West aan Zee
Als je aan zee zit dan heb je gegarandeerd de mogelijkheid om een zonsondergang te fotograferen. We verbleven in West-Terschelling en de fietstocht naar West aan Zee is slechts 5 kilometer. In 15 à 20 minuten sta je op het strand en heb je perfect zicht op de zonsondergang.
Helaas zat er wat bewolking voor de zon waardoor het geen perfecte zonsondergang was, maar dat mag de pret niet drukken. Gewapend met de kennis over het fotograferen van een zonsondergang, ging ik aan de slag.
Het was duidelijk dat de wolken de zon blokkeerden en de zon zelf fotograferen ging dus niet. Dan heb je nog een andere mogelijkheid: de wolken en de lucht eromheen.
Zorg dat je te vroeg op de plek bent waar je de zonsondergang wil fotograferen. Dan heb je genoeg tijd om ook het moment daarvoor te fotograferen, en je kunt zoeken naar de compositie die voor jou werkt.
Zo zag ik op een gegeven moment een aantal vissers op het strand staan. Door ze tussen de camera en de zon te plaatsen krijg je hele mooie silhouetten.
Vuurtoren Brandaris
De Brandaris is een vuurtoren in West-Terschelling, en tevens de oudste vuurtoren van Nederland. ‘s Nachts gaat hij aan en schijnt hij over Terschelling en over de Noordzee en Waddenzee.
Het was een hele uitdaging om de lichtstraal goed op de foto te krijgen. Het licht is natuurlijk erg fel en als het recht in het objectief schijnt, dan zie je niets meer en is de foto grotendeels wit. De kunst is om een sluitertijd te kiezen die lang genoeg is om genoeg licht op de sensor te laten vallen, maar kort genoeg is om te voorkomen dat het licht direct in het objectief gaat schijnen terwijl het rond draait.
De foto is genomen op het uitkijkpunt van de Seinpaalduin. Op 10 of 20 meter afstand staat een huisje, genaamd de Seinpaal.
De Seinpaal geeft de bewoners en de scheepvaart op het wad doormiddel van lichten aan hoe sterk de wind is.
Hier zag ik een leuk experiment. De vuurtoren scheen ook over de Seinpaalduin en belichtte daarbij de Seinpaal. Door een lange sluitertijd te kiezen, kon de vuurtoren de Seinpaal een aantal keer belichten.
Omdat dit het enige is wat werd beschenen, viel de rest donker uit en daardoor kwam het huisje extra goed naar voren.
In de 20 seconden dat de spiegel opgeklapt was is het huisje 5 keer door de vuurtoren beschenen. De foto is niet helemaal scherp omdat het te donker was om scherp te stellen door middel van Live View, en de belichting door de vuurtoren te kort was om scherp te stellen door de zoeker. Ondanks dat is het experiment wel gelukt.
De vakantie was een goed moment om wat ervaring op te doen met het fotograferen van een vuurtoren in het donker, en te testen hoe goed de overige kennis van zaken is door zoveel mogelijk te proberen. Terschelling is een mooi eiland waar je goed kunt fietsen en veel kunt fotograferen. Zorg dat je eerst je omgeving goed verkend voordat je gaat fotograferen.
Galerij
